Sceny, które nasz rozbawiły:)

Jak w temacie:P To może ja zacznę:
Podobało mi się jak chyba Liv zajmowała się Kolgrimem i przyszedł Tarald cytat: " Rzucili się oboje ku ścianie domu, gdzie Kolgrim robił co mógł, żeby się zabić - wdrapał się na wysoki kamienny fundament."

Albo jaj Ingrid z Ulvhedinem walczyli o skarb LL:D
Albo nie wiem kto to powiedział, ale było coś do Tengela Złego: ze ma zęby umyć. Chyba Sol to powiedziała Smile

jeszcze mi sie cos przypomniało:

"Tula wybuchnęła śmiechem. Najpierw tylko chichotała, ale potem śmiała się już tak bardzo, że musiała oddać ojcu lejce. (...)
- Nie, każdy był zajęty swoim sąsiadem - wydusiła z siebie Tula między kolejnymi atakami śmiechu - widzieliście mistrza ceremonii? Ten srogi porucznik! I takiego miał małego...
- TuLo!! - matka surowo przywołała ją do porządku, ale już wszyscy wybuchnęli śmiechem."

A i jeszcze jak Villemo z Ulvhedinem się kłócili. Jak Tova się zachowywała zanim przeszła na stronę dobra...Jak sobie więcej przypomną to dopiszę.

No, albo jak Ingrid sie kłóciła się z Ulvhedinem, jak jechali do Doliny:)

Oj fakt! Uśmiałam się wtedy masakrycznie

I nie zapomnijmy o Vindze i Heikem:) Te jej powiedzonka tez mnie rozbrajały Smile

No i śnieszne były niektóre sytuacje Villemo i Eldara...

Może nie takie śmieszne ale fajne jak Hilda stopniowała wyrazy:)

Yhy....Chociaż ja mam w jednym wydaniu " To najzarozumiałe co słyszałam", a moja kumpela w innym wydaniu ma trochę inaczej. Wink

Ale co tam. Ważne, że sens ten sam.

Ach przypomniało mi się jeszcze:) Jak lucyfer założył TZ te kajdany z trupów i ten tam nie wiem jak mu tam uciął mu nogi to pado: "Boli mnie, nie chce żeby mnie bolał" Very Happy

Oooo, alebo jak mu się wtedy Ludzie z Bagnisk podlizywali Smile

Coś o jego przenajświętszych i jakoś tam nogach Very Happy

Hihi, albo jak Szatan uciekał jak przyszedł Lucyfer:) TZ pado "on jest z nami" łos jeden:P

Nooo....Jegp text. że Lucyfer jest zły i mu podlega Smile

Zbyt pewny siebie był młotek Razz

"Ułożył dziewczynę na stole, a ona chętnie na to przystała.
- Nic nam o tym nie wiadomo, Bjorg, nic nam o tym nie
wiadomo - mamrotał. Pocąc się ściągał z niej solidne
majtadały. - Nikt nie zna dróg Pana, a jeśli to jest nasza
ostatnia chwila, musimy uczcić jego dzieło... Aaach!
- Oooach! - szeptała Bjorg. - O, pastorze! (...)
Zorientował się, że moment ekstazy jest już blisko, napierał
stękając, przed oczami zawirowały mu czerwone plamy, pot
płynął strumieniem, stół trzeszczał, aż w pewnej chwili
runął z okropnym, ogłuszającym hałasem. Bjorg zawyła
i oboje zwalili się ciężko na podłogę w plątaninie rąk, nóg
i połamanego drewna.
- Dzień Sądu! - zawołał ktoś w sali i drzwi do składziku
zostały otwarte.
Oniemiali członkowie sekty wpatrywali się w kłębawisko na podłodze.
Sytuacji nie dawało się zrozumieć opacznie, była nad
wyraz oczywista. Nogi Bjorg sterczały w górze, a między
nimi tkwił Prunck. W oczy rzucał się jego jasnoróżowy
tyłek, spodnie plątały się wokół łydek, pod kolanami
obnażyły się mało romantyczne podwiązki, a szelki wiły się
po podłodze niczym węże."

Hihihihi! Nie te s ena jest rozbrajająca! <śmieje się masakrycznie>

Rozwalająca była scenka, jak Vinga i Heike poznali Tomasa i poprosili go, by opowiedział coś o sobie. On powiedział, że to dość długa historia to Vinga na to: "spokojnie, zacznij od Adama i Ewy, my mamy czas". Very Happy